วันเด็กครั้งแรกของโลก ได้กำเนิดขึ้นพร้อมกันกว่า 40 ประเทศ เมื่อวันจันทร์แรกของเดือนตุลาคมค.ศ.1952 สืบเนื่องจาก นายวี เอ็ม กุลกานี ผู้แทนองค์การสหพันธ์เพื่อสวัสดิการเด็กระหว่างประเทศเป็นผู้เสนอต่อกรมประชาสงเคราะห์ ให้มีการจัดงานวันเด็กแห่งชาติขึ้น เพื่อส่งเสริมให้ประชาชนเห็นความสำคัญของเด็ก และเพื่อกระตุ้นเตือนให้เด็กได้ตระหนักถึงความสำคัญของตนเอง

      งานวันเด็กแห่งชาติในเมืองไทยครั้งแรกจัดขึ้นในวันจันทร์แรกของเดือนตุลาคม พ.ศ.2498 และได้จัดต่อมาเป็นประจำทุกปี จนถึง พ.ศ.2506 จึงมีความคิดว่าควรจะเปลี่ยนไปจัดงานวันเด็ก
ในวันเสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคม เนื่องจากเห็นว่าเป็นช่วงที่พ้นจากฤดูฝนมาแล้วและเป็นวันหยุดราชการทำให้เกิดความสะดวกด้วยประการทั้งปวง แต่ในปี พ.ศ.2507 ไม่สามารถจัดงานวันเด็กได้ทัน จึงได้เริ่มจัดงานในปี พ.ศ.2508 ซึ่งถือเอาวันเสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคมเป็นวันเด็กแห่งชาติมาจนถึงปัจจุบันนี้
      ในวันเด็กแห่งชาติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จะพระราชทานพระบรมราโชวาท สมเด็จพระสังฆราชเจ้ ทรงโปรดประทานคติธรรมและ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรีจะมอบคำขวัญวันเด็กให้กับเด็กไทยทุกปี

     ปี พ.ศ.2502 จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี ได้เห็นคุณค่าความสำคัญของเด็ก จึงมอบคำขวัญให้เป็นข้อคิด คติเตือนใจสำหรับเด็ก ปีละ 1 คำขวัญนายกรัฐมนตรีในสมัยต่อ ๆ มา
ได้ถือปฏิบัติเป็นธรรมเนียมสืบเนื่องมาดังนี้