วันแรงงานในต่างประเทศเรียกว่าวันเมย์เดย์ (May Day) เป็นเริ่มเข้าสู่ฟดูกาลใหม่ในทางการเกษตร จึงมีพิธีเฉลิมฉลอง รื่นเริง มีการบูชาเทพเจ้า เพื่อขอให้ปลูกพืชได้ดี ประเพณีนี้ยังคงมีปฏิบัติในอังกฤษ จนถึงปัจจุบัน

     
   ส่วนในประเทศไทย ได้เริ่มมีการจัดการบริหารแรงงาน ขึ้นในปี พ.ศ. 2475 ซึ่งเป็นการ จัดสรร และ พัฒนาแรงงาน คุ้มครองดูแลสภาพการทำงาน สร้างรากฐาน กระบวนการส่งเสริม ความสัมพันธ์ ระหว่าง นายจ้างและลูกจ้าง ในวันที่ 20 เมษายน พ.ศ.2499 คณะกรรมการการจัดงาน ที่ระลึกแรงงาน ได้มีการจัดประชุมขึ้น และมีความเห็นว่า ควรกำหนด วันที่ 1พฤษภาคม เป็นวันระลึกวันแรงงานไทย จึงได้มีหนังสือถึง นายกรัฐมนตรี ขอให้ทางราชการรับรอง วันที่ 1 พฤษภาคม เป็นวันกรรมกรแห่งชาติ และต่อมาได้เปลี่ยนเป็นวันแรงงานแห่งชาติ

       ต่อมารัฐบาลไทยขยายกิจการ ด้านแรงงานสัมพันธ์มากขึ้น และได้มีการประกาศใช้ พระราชบัญญัติ กำหนดวิธีระงับข้อพิพาทแรงงานปี พ.ศ. 2500 ได้มีพระราชบัญญัต ิแรงงานให้ ลูกจ้างมีสิทธิหยุดงาน ประจำปี ในวันแรงงานแห่งชาติ คือวันที่ 1 พฤษภาคม

       แต่เดิม การบริหารแรงงานขึ้นอยู่กับความรับผิดชอบของกระทรวงมหาดไทย แต่ต่อมารัฐบาล เล็งเห็นว่า งานบริหารด้านแรงงานควรมีการคุ้มครอง ผู้ใช้แรงงานให้มีสิทธิภาพ ทั่วถึงยิ่งขึ้น ดังนั้น ในวันที่ 25 กรกฎาคม 2536 จึงมีประกาศในราชกิจจานุเบกษา ให้จัดตั้ง กระทรวงแรงงานและสวัสดิภาพสังคมขึ้น เพื่อให้การบริหารงาน ได้มีความก้าวหน้า ทัดเทียมประเทศอื่นๆ

       วัตถุประสงค์ของวันแรงงานแห่งชาติที่กำหนดขึ้น ก็เพื่อเตือนใจให้ประชาชนตระหนัก ถึง ผู้ใช้ แรงงาน ที่ได้ทำประโยชน์แก่เศรษฐกิจของประเทศ ความสะดวกสบายในการดำเนิน ชีวิต ของประชาชน ทุกวันนี้ ผู้ใช้แรงงานมีส่วนสร้างขึ้น วันแรงงานถือเป็นเรื่องของแรงงานโดยเฉพาะ

      กิจกรรมต่างๆ ใรวันแรงงานแห่งชาติได้แก่ การทำบูญตักบาตรตามประเพณีไทย มีนิทรรศการ แสดงความรู้ และกิจกรรมของแรงงาน มีการอภิปราย การละเล่นต่าง ๆ และนายกรัฐมนตรี จะกล่าวคำ ปราศรัย ต่อพี่น้องแรงงานทั่วราชอาณาจักร